ارتباط سبک های مدیریتی مدیران با استرس شغلی و انگیزه پیشرفت شغلی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان

هدف از پژهش حاضر بررسی ارتباط سبک های مدیریتی مدیران با استرس شغلی و پیشرفت شغلی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. روش تحقیق از نوع توصیفی_همبستگی بود که به شکل میدانی انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان وزارت ورزش و جوانان (700n=) بود که 240 نفر با توجه به جدول مورگان و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه استرس شغلی، پرسشنامه سبک های مدیریتی و پرسشنامه پیشرفت شغلی استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط 7تن از اساتید مدیریت ورزشی تایید گردید همچنین پایایی پرسشنامه های تحقیق با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. از آزمون های آماری کلموگروف اسمیرنف، پیرسون و رگرسیون چند متغیره به منظور ارزیابی داده های تحقیق و با استفاده از نرم افزارspss استفاده شد. نتایج نشان داد بین سبک رهبری انسان مدار و استرس شغلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد و بین سبک رهبری وظیفه مدار و استرس شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد بین سبک مدیریت انسان مدار و پیشرفت شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد و بین سبک مدیریت وظیفه مدار و پیشرفت شغلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد سبک مدیریتی مدیران پیش بینی کننده قوی برای استرس شغلی و پیشرفت شغلی کارکنان است. در نتیجه به منظور پیشرفت شغلی کارکنان و کاهش استرس در سازمان مدیران باید سبک رهبری انسان مدارانه را مورد توجه قرار دهند